Ένα άρθρο του Γιάννη Μπαλάφα…
Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι Έλληνας πολιτικός. Είναι εκλεγμένος με τον ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών και τέως υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Η αστυνομία σύμφωνα με τον κύριο Χρυσοχοΐδη είναι για να δέρνει τους νέους στις πλατείες.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές σύμφωνα με την κυρία Κεραμέως είναι για να παρακολουθούνται από κάμερες μέσα στις σχολικές αίθουσες.
Οι καλλιτέχνες σύμφωνα με την κυρία Μενδώνη είναι «αόρατοι» και δεν δικαιούνται ουσιαστική στήριξη.Η δικαιοσύνη σύμφωνα με τον κύριο Σκέρτσο δεν πρέπει να προτείνει την καταδίκη βιαστών με «ύφος λαϊκής απογευματινής».
Οι εργαζόμενοι σύμφωνα με τον κύριο Θεοδωρικάκο δεν πρέπει να ζητούν προστασία της εργασίας τους, διότι «έχουμε καπιταλισμό».
H ΔΕΗ και ο ΑΔΜΗΕ που είναι «ζημιογόνοι» σύμφωνα με τον κύριο Χατζηδάκη πρέπει να οδηγηθούν σιγά – σιγά στην ιδιωτικοποίηση, αλλά η Aegean που είναι επίσης ζημιογόνα, δικαιούται να ζητά κρατική στήριξη με το αζημίωτο (σιγά να μη δώσει μετοχές ή άλλα «δικαιώματα»).
Η ΝΔ μπορεί να χρωστά πάνω από 300 εκατομμύρια στις τράπεζες, αλλά «κανείς» δεν την πιέζει για να δεσμευτεί πότε θα τα επιστρέψει.
Μπορούμε να συνεχίσουμε για πολύ ακόμα να απαριθμούμε το τι είναι «λογικό» για την κυβέρνηση, αλλά παράνομο ή αδύνατο για όλους τους υπόλοιπους. Μπορούμε να θυμίζουμε τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα εξυπηρέτησης «δικών μας», από τα «σκόιλ ελικίκου» έως τις υπερτιμολογήσεις μασκών και αντισηπτικών. Όμως δε πρόκειται να «ιδρώσει το αυτί» της κυβέρνησης, ούτε να το αναδείξουν τα συστημικά ΜΜΕ.
Για αυτούς είναι λογικό: Το κράτος είναι δικό τους, η αστυνομία είναι δική τους, η δικαιοσύνη πρέπει να υποτάσσεται στις επιταγές τους, οι μεγαλοεπιχειρηματίες (και η ΝΔ…) έχουν εύκολη πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα, αλλά για τους μικρομεσαίους «έχουμε καπιταλισμό»… Οι εργαζόμενοι μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους, αλλά η κυβέρνηση διπλασιάζει τους μισθούς των εκλεκτών της σε πολλούς δημόσιους οργανισμούς.
Το κράτος είναι δικό τους, είναι άλλο να κάνεις εγκαίνια με κάμερες στην Ομόνοια και άλλο να πίνεις μπύρες στην Κυψέλη.
Το κράτος είναι δικό τους, οπότε δεν πρέπει να μιλάμε για το υπαρκτό σκάνδαλο Novartis, δεν πρέπει να ζητάμε διαφάνεια στη διαχείριση των διαφημιστικών κονδυλίων που πάνε στα ΜΜΕ, δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε για τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, δεν πρέπει να ζητάμε καν εξηγήσεις όταν οι άνδρες της ασφάλειας στελέχους του Μαξίμου (πρωθυπουργικού ανιψιού) περνούν με κόκκινο και δέρνουν μοτοσυκλετιστή που διαμαρτυρήθηκε.
Δυστυχώς αυτή είναι η δεξιά και δεν ξεχνά τον εαυτό της: Αυταρχισμός, κομματικό κράτος, παρεμβάσεις σε κάθε αρχή, έφοδος στον κρατικό κορβανά, δανεικά και αγύριστα, τσαμπουκάς και αμετροέπεια.
Απλά δεν καταλαβαίνουν ότι κάποια στιγμή, μετά την έξοδο από την φυσική καραντίνα, θα έρθει και η ώρα της εξόδου από την «καραντίνα στις κοινωνικές διεκδικήσεις». Η «κανονικότητα» σημαίνει ότι και οι πολίτες βάζουν τις δικές τους προτεραιότητες, τις δικές τους διεκδικήσεις, τα δικά τους «θέλω». Τότε θα αναδειχτούν έντονα τα αδιέξοδα, η ανικανότητα και η μονομέρεια της κυβερνητικής πολιτικής. Τότε όλοι θα κληθούν να πάρουν θέση. Και δεν θα αργήσει αυτή η ώρα. Εμείς πάντως θα είμαστε εκεί που πάντα είμασταν. Στο πλευρό των εργαζόμενων, των μικρομεσαίων, των ελεύθερων επαγγελματιών, των νέων για τα δίκαια αιτήματα τους. Εμείς δεν θα λαϊκίσουμε, αλλά και δεν θα είμαστε απόντες…
Copyright featured image: Stelios Misinas