γράφει η Σοφία Τριανταφυλλοπούλου
sofiarose1900@gmail.com
Association of European Journalists
Δρόμοι μιας άλλης εποχής, άδειοι από αυτοκίνητα, γεμάτοι από παιδιά που έπαιζαν κρυφτό, κυνηγητό, αγαλματάκια ακούνητα, μήλα, αμπάριζα. Τα καλοκαιρινά απογεύματα η φωνή του παγωτατζή: “Καϊμάκι παγωτό παιδιάαααα!”.
Τα κορίτσια κάθονταν στα πεζούλια, άπλωναν τα κουρελάκια τους κι έντυναν τις κούκλες τους, τα αγόρια σήκωναν σκόνη με τα αυτοσχέδια πατίνια τους. Χωματένιοι δρόμοι που περνούσε το γαϊδουράκι του μανάβη «Χόρτα από τον Υμηττόοοοο!, ντομάτες από τα Μεσόγειααα!» και του ψαρά: «σαφριδάκια, σαρδέλες και γαύρο έχω!»
Κι ύστερα, πολιτισμός! οι χωματόδρομοι στρώθηκαν με άσφαλτο και γέμισαν αυτοκίνητα. Η μεγάλη νησίδα της λεωφόρου έγινε μια σταλιά, χωρίστηκε στα δύο η Καισαριανή. Κόρνες, φασαρία, φορτηγά. Όλη η Αθήνα περνάει πια από εδώ και σταματούν, διπλοπαρκάρουν, μουτζώνουν και μουτζώνονται.
Ας γυρίσουμε λίγο τον χρόνο και μέσα από τις φωτογραφίες να θυμηθούμε το τότε.
(Για το φωτογραφικό υλικό, ευχαριστώ τους: Βασίλη Κατσέλη, Νέστωρ Λάππα, Φιφίκα Μπρουσιανού, Γιώργο Ντόλαζα).
