Του Βασίλειου Mουντοκαλάκη,
ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου Βύρωνος
«Δεν δημιουργήσαμε εμείς τον ιστό της ζωής, αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σ’ αυτόν. Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό (της γης) οι συνέπειες θα έρθουν και σε μας τους ίδιους». Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων Σκουάμις (Σιάτλ), στον πρόεδρο των ΗΠΑ Φράνκλιν Πιρς (Franklin Pierce0 το 1855, όταν τους ζήτησε να αγοράσει εκτάσεις από τους ινδιάνους Σιάτλ.
Πάμε στο σήμερα και στη Χώρα μας.
Σχεδόν 1.200.000 στρέμματα καταστράφηκαν από τις φωτιές που έπληξαν την Ελλάδα το μήνα που μας πέρασε. Τα αίτια πολλά. Κλιματική αλλαγή, ανθρώπινα λάθη, στοχευμένες ενέργειες, κα. Μιλώντας με ποσοστά, υπολογίζεται ότι το 35% των πυρκαγιών είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης αμέλειας, το 20% αποδίδεται σε κακόβουλες ενέργειες ενώ το 45% σε αδιευκρίνιστα αίτια.
Τα δάση αποτελούν το καταφύγιο για χιλιάδες είδη φυτών και ζώων. Έχουν τους δικούς τους κανόνες και λειτουργίες. Αποτελούν τη φυσική μας ασπίδα έναντι των πλημμυρών, της διάβρωσης του εδάφους και της κλιματικής κρίσης, ενώ είναι οι πνεύμονες Γης και ανθρώπου.
Η καταστροφή των δασών έχει κόστος για τη ζωή μας και την οικονομία μας τρομακτικά μεγάλο. Με τις πρόσφατες πυρκαγιές οικογένειες διαλύθηκαν, περιουσίες χάθηκαν, επαγγέλματα καταστράφηκαν. Χιλιάδες ζώα, πουλιά έντομα, θυσιάστηκαν στις φλόγες. Το οικοσύστημα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας χάνει την ισορροπία του. Κι ακόμη δεν έχουμε δει και φυσικά δεν μπορούμε να υπολογίσουμε τις καταστροφές που έρχονται όπως, για παράδειγμα, οι πλημμύρες.
Είναι σίγουρο πώς η απληστία του ανθρώπου ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον οδηγεί μαθηματικά στην αυτοκαταστροφή του. Επιστήμονες που ασχολούνται με το περιβάλλον μας έχουν προειδοποιήσει για την κλιματική αλλαγή που έρχεται, όμως κανείς δεν τους άκουσε. Τα αποτελέσματα της άρνησης μας να τους ακούσουμε τα ζήσαμε με το χειρότερο δυνατό τρόπο και αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Έπονται ακόμη πιο δύσκολες καταστάσεις ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές.
Είναι συνεπώς άμεση η ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε τη στάση μας κι εμείς ως πολίτες να λειτουργούμε με προσοχή και ευθύνη αλλά και το κράτος να δώσει ιδιαίτερο βάρος στην πρόληψη και να μη περιμένει την να πολεμήσει με τις φωτιές, γιατί τότε, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι αργά.
Και μια και είμαι δημοτικός σύμβουλος στο Βύρωνα, οφείλω να αναφερθώ στους «ήρωες» που έχουμε την τιμή και την ευτυχία να μας προσέχουν και να μας προστατεύουν απ τις φωτιές. Την Εθελοντική Ομάδα Δασοπροστασίας και Πυρόσβεσης του Δήμου Βύρωνα αλλά και της Καισαριανής. Η προσφορά τους είναι αδύνατο να μετρηθεί κι όμως οι συνθήκες, στις οποίες λειτουργούν, τα «εργαλεία» που τους προσφέρουμε (είδη προστασίας, εξοπλισμός κλπ) είναι ελάχιστα και τα αιτήματά τους εδώ και χρόνια δεν φτάνουν σε ώτα ευήκοα.
Τώρα πρέπει να τους ακούσουμε και να τους στηρίξουμε. Τώρα.
