Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι εναντίον της απλής αναλογικής τάσσονται και δημοτικές παρατάξεις, της οποίας την αποτυχία έχουν προδικάσει. Με άλλα λόγια, δεν εμπιστεύονται την ικανότητα συνεννόησης στις τοπικές κοινωνίες. Άραγε, επιθυμούν την επαναφορά του προηγούμενου εκλογικού νόμου για την εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων;
Υπενθυμίζω ότι με εκείνο τον νόμο, ο νικητής δήμαρχος και περιφερειάρχης εξασφάλιζε αυτομάτως τα τρία πέμπτα των μελών των αντίστοιχων συμβουλίων. Όμως, για να αντιληφθούμε πόσο αντιδημοκρατικός ήταν, επισημαίνω μόνο ότι ο εκλεγμένος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κώστας Ζέρβας, που μπήκε στον δεύτερο γύρο με μόλις 14%, θα είχε το 60% των μελών του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, μόνο και μόνο επειδή υπερίσχυσε του επίσημου υποψήφιου της ΝΔ, που κι αυτός έλαβε το 20% στον πρώτο γύρο.
Θα αντιτείνει κάποιος ότι τα πολλά ψηφοδέλτια ευνοήθηκαν από την απλή αναλογική, αλλά δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο να εκλέγεται κάποιος δήμαρχος με ποσοστό γύρω στο 20% και να έχει το 60% των δημοτικών συμβούλων.
Για παράδειγμα, το 2014, στον δήμο Βύρωνα συμμετείχαν στις εκλογές επτά συνδυασμοί, δύο από τον χώρο της ΝΔ, δύο του ΠΑΣΟΚ, τρεις από την ευρύτερη Αριστερά, χωρίς να υπάρχει απλή αναλογική, ενώ στις πρόσφατες εκλογές, συμμετείχαν οκτώ συνδυασμοί, που όλοι εκπροσωπούνται στο δημοτικό συμβούλιο, με αποτέλεσμα οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης να αριθμούν συνολικά 31 στους 41 δημοτικούς συμβούλους. Όμως, ο δήμαρχος, που είναι ξανά ο προερχόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Κατωπόδης, δεν φοβάται την «ακυβερνησία», αφού, ήδη από την προηγούμενη τετραετία, επιδίωξε ευρύτερες συναινέσεις και συνεργασίες για την διοίκηση του δήμου.
Ποιος φοβάται, λοιπόν, την δημοκρατία και την καλύτερη δυνατή αντιπροσωπευτικότητα των θεσμών της;
Ο Πάνος Τριγάζης είναι εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος Βύρωνα με την παράταξη Κατωπόδη
