Είχα αποφασίσει να μην δώσω βαρύτητα στην προώθηση, ίσως από επαγγελματική διαστροφή, αφού ασχολήθηκα εκτενώς με πολλούς συναδέλφους υποψηφίους.
Σαν αστείο ακούγεται η λέξη συνάδελφος… ωστόσο έχει την έννοια της συν – ευθύνης, της υπευθυνότητας αλλά και της ενσυναίσθησης.
Καθόλου τυχαίες λέξεις και καθόλου ταυτόσημες ή αυτονόητες.
Είμαι άνθρωπος του κέντρου και του «κέντρου», αντιμετωπίζω προβλήματα καθημερινά και αυτά θέλω ν αλλάξω για να βελτιώσω την ποιότητα ζωής του παιδιού μου ως μονογονέας που προσπαθεί να επιβιώσει, ως γυναίκα που τρομάζει με τις πολλές ιδιότητες, που πρέπει ν αντιπαρέλθει καθημερινά, ως πολίτης που αγαπά τη γειτονιά του, όχι πολίτητς του κόσμου αλλά της πόλης που έχει ανάγκες και τις δείχνει σε κάθε περίσταση.
Εϊναι περίοδος για λύσεις πια. Να βοηθήσουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας και τους ανθρώπους μας, αυτοί είμαστε εμείς, οι άνθρωποι, οι συν-άνθρωποι μέρος της ευθύνης, άρα και των λύσεων.
